تاریخچه گلدوزی لباس های محلی جنوب کشور

گلدوزی لباس های محلی جنوب کشور و هنر زنان بندری به شلوار و پیراهن بندری آنان است که انواع و اقسام مختلف و متنوعی دارد ، یکی از آنها شلوار ودوئی(waddoei) است که از ودوئی سبز و سیاه و زری و شک (shak) درست شده ، ودوها از کاموا درست شده ، که زنان با هنر زری بافی خود آنها را روی بالشتک و جوغن زری ( نوعی پایه چوبی ) میبافند ، زر و شک هم از کاموا و خوس (khoos) درست شده است ، که روی هم رفته شلوار بندری را درست میکند ، شلوار ودوئی با گل بالا زدن با گلابتون و پولک و نخهای رنگی نمای زیباتری به شلوار میدهد ، اول پارچه ساتن ساده را با هنر گلابتون دوزی ، گل بالا میزنند و بعد با لایه زیر میگیرند ، و اندازه پا درست میکنند ، سپس با ودو و زر و شک با چرخ خیاطی میدوزند ، قدیمی ها همین شلوار ودوئی را با دست و نخ و سوزن ، با کوک زدن درست میکردند ، جای الب (alb) را گذاشته و سپس الب را میدوزند ، الب هم با گلابتون و نخ سیاه و یا رنگی با مهارت خاصی دوخته میشود ، بالای و دو هم پایه و پاپتو (papatoo) یا پامرغی قدیم میزنند ، که انواع و اقسام زیادی دارد.

شلوار زیرچرخی ، که قدمت زیادی هم دارد ، زنان قدیم با چرخ معمولی با گلابتون طرح کشیده شده روی پارچه را میدوختند، روی لباسهای قدیم که کندوره میگفتند ، روی یقه و آستینها و پایین دامن لباس و روی کمر لباس دوخته میشد . نقشه را پشت پارچه میکشیدند و گلابتون را دور ماسوله کرده و ریسمان یا نخ را روی چرخ و از پشت پارچه طرح را در آورده و میدوزند، حالا بیشتر شلوار زیرچرخی را به همین ترتیب میدوزند.